Humus- en fulvozuren zijn belangrijke regulatoren van gezonde ecosystemen. Humus- en fulvozuren worden geproduceerd door de natuurlijke rottings- en afbraakprocessen van organisch materiaal. Zij worden echter niet alleen in humusgronden aangetroffen, maar ook in medicinale turf, turf, bruinkool, koffie en de korst van brood. Voorts wordt aangenomen dat humuszuren ook in het darmkanaal van warmbloedige dieren kunnen worden gevormd. Humuszuren voor menselijke consumptie worden verkregen uit medicinale turf of een speciaal soort bruinkool, Leonardiet genaamd, dat een lage calorische waarde heeft.
Onze darm met de daarin aanwezige darmflora is ook een complex ecosysteem. Niet alleen de diversiteit van de bacteriën is belangrijk voor het evenwicht van dit ecosysteem, maar ook de interactie tussen het darmslijmvlies en de darmflora. Dit wordt bijvoorbeeld verstoord door antibiotica, glyfosaat, sigarettenrook, fastfood en chronische inflammatoire darmziekten.
Net als het uitsterven van diersoorten in een vernietigde habitat, wordt de biodiversiteit van de darmflora sterk verminderd door chronische inflammatoire darmziekten! Bacteriën die voor de mens belangrijke beschermende functies in de darm vervullen, worden bijzonder getroffen door dit verlies aan soorten.
Het gemeenschappelijke kenmerk van de zeer diverse stofgroep van humuszuren is dat het hoogmoleculaire ("grote") chemische verbindingen zijn die een groot aantal functionele groepen hebben (molecuulonderdelen die met andere stoffen kunnen interageren) en niet in water oplosbaar zijn. Door hun omvang kunnen zij niet door de darm worden opgenomen en ontwikkelen zij hun directe effecten alleen in het darm-ecosysteem zelf.
Fulvinezuren zijn kleinere moleculen die verwant zijn aan humuszuren en er in de natuur altijd gelijktijdig mee voorkomen. Zij zijn in water oplosbaar en aanzienlijk kleiner, maar hebben een soortgelijke structuur als humuszuren en ook een soortgelijk biologisch werkingsspectrum. In tegenstelling tot humuszuren kunnen zij via de darm worden opgenomen en hebben zij dus ook een systemische werking in de lichaamsweefsels. Zij zorgen er ook voor dat andere voedingsstoffen beter kunnen worden opgenomen en gebruikt, bijvoorbeeld secundaire plantaardige stoffen ("fytamines"), vetzuren, mineralen en spoorelementen.
Humuszuren bevorderen op vele manieren een gezonde interactie tussen het darmslijmvlies en de darmflora. Vooral voor ligniethumuszuren (WH 67®) zijn preventieve en therapeutische effecten aangetoond. Deze hebben een decongestivum effect, stabiliseren de celmembranen, binden histamine en zijn werkzaam tegen een verscheidenheid van bacteriën, virussen en schimmels (vooral in het maagdarmkanaal). Humuszuren zijn onoplosbaar en kunnen daardoor absorberende (bindende) en adsorberende (accumulerende) eigenschappen ontwikkelen in het maagdarmkanaal.
Zij hechten zich aan toxische stoffen zoals glyfosaat, zware metalen, bacteriële toxinen, schimmeltoxinen en vele andere verontreinigende stoffen. Deze kunnen in de darm worden gebonden met behulp van humuszuren en met de ontlasting worden uitgescheiden. Intestinale schade en intoxicaties worden vermeden, en de lever en de nieren worden ontlast.
Humuszuren fungeren als een beschermende laag over de darmcellen en helpen een "lekkende darm" af te sluiten. Dit kan worden aangetoond door de afname van zonuline. Hieruit blijkt een toename van het aantal gobletcellen en een toename van de hoogte van de darmvlokken. Perifere zenuwuiteinden die tijdens de diarree worden belast, worden gekalmeerd en het herstel van de fysiologische darmfunctie wordt versneld. Zij dichten de slijmvliezen af, voorkomen zo dat schadelijke stoffen in het bloedstelsel terechtkomen en kunnen door ziekte veroorzaakte uitdroging tegengaan. De beschermende film die zich op de darm vormt, verbetert de conditie van voedselintoleranties en kan er ook voor zorgen dat intoleranties op de lange termijn afnemen.
Humuszuren verdringen ziekteverwekkers, blokkeren hun receptorplaatsen in de darm en hebben ook een ontstekingsremmend effect. Zij kunnen de totale concentratie van de reeds bestaande darmmicrobiota met 20 tot 30 % verhogen zonder de bacteriële diversiteit van het individuele microbioom te veranderen. Daarom zouden zij ook een serieuze aanvulling/alternatief kunnen zijn voor fecale transplantatie of probiotica!
Bovendien kunt u de hoeveelheid stoffen die de nieren belasten (waarvan 80% in de darm wordt geproduceerd!) aanzienlijk verminderen door humuszuren te gebruiken.
Bronnen:
Auszüge (u.a.) aus: Huminsäuren – natürliche Reduktion proinflammatorischer intestinaler Einflüsse
Das Biotikum – Huminsäuren WH67. Von Dr. Svent Haufe http://www.oxyvenierung.com/zusammenfassung-der-vortraege-des-kongresses-anlaesslich-des-40-jaehrigen-bestehens-der-internationalen-gesellschaft-fuer-oxyvenierungstherapie-e-v/
Impact of humic acids on the colonic microbiome in healthy volunteers
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5296205/
Effects of humic acid on the viability and coagulant properties of human umbilical vein endothelial cells. Yang, H.L.; Chiu, H. C.; Lu, F. Am J. Hematol, 1996; Vol. 51, Issue 3, Pages 200-206.
Effect of humic acid on the availability of iodine in the food, investigated with the histometric assessment of the thyroid gland. Seffner, W. Conference Paper Mengen- und spurenelemente – 15 Arbeltstagund, December 1995, Jena, Germany. Mengen Und Spurenelemente Pages 465- 472.
In-vivo and In-vitro mutagenicity studies on natural humic acid (HA). Bernacchi, F.; Ponzanelli, I.; Barale, R.; Bertelli, F. Conference Paper 37 Riunione scientifica , October 1991, Alghero, Italy. ATTI-Associazione Genetica Italiana, 1991, Vol. 37, Pages 49-50.
The use of a processed humic acid product as a feed supplement in dairy production in the Netherlands. Thomassen, B. P. H.; Faust, R. H. Conference Paper IFOAM; IFOAM 2000, the world grows organic international scientific conference, August 2000, Basle. Page 339
TAYYAB, M. (2017) Fulvic Acid & Adrenal Fatigue Syndrome [WWW] Available from: https://www.brianmac.co.uk/articles/article263.htm [Accessed 22/2/2022]